5 lutego pożegnaliśmy naszą zmarłą koleżankę,
Ś. P. Henrykę Nowak emerytowaną nauczycielkę, kierowniczkę szkolnego Internatu

W ostatniej drodze Pani Henryce Nowak towarzyszyła rodzina, przyjaciele i znajomi. Społeczności szkolne reprezentowały Poczty Sztandarowy Zespołu Szkół Ogólnokształcących oraz Szkoły Podstawowej w Bobowej, dyrektorzy szkół, koleżanki i koledzy.

W mowie pożegnalnej dyrektor szkoły Urszula Jabłońska powiedziała:

1 lutego dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci naszej emerytowanej  koleżanki Henryki Nowak, która zmarła niespełna miesiąc po swoich 84 urodzinach.

Pani Henryka po ukończeniu Szkoły Powszechnej w Bobowej, kontynuowała naukę
w tutejszym Liceum Ogólnokształcącym, dalsze kształcenie podjęła na kierunku pedagogicznym w Raciborzu, a następnie w Krakowie.

Od początku swojej kariery zawodowej była związana ze szkołą. Pierwsze dwa lata pracowała w  Szkole Podstawowej w Olszynach jako nauczycielka geografii.  Następnie  przez 11 lat miejscem jej pracy była Szkoła Podstawowa w Brzanie.  W 1969 r.  podjęła pracę w Szkole Podstawowej w Bobowej, gdzie będąc nauczycielem, jednocześnie drużynowym i członkiem Związku Harcerstwa Polskiego czuwała
nad rozwojem uczniów, organizowała wycieczki, rozpowszechniała idee harcerstwa. Za tę działalność w 1973 odznaczona została Krzyżem za Zasługi dla Związku Harcerstwa Polskiego. Jako nauczycielce Szkoły Podstawowej w Bobowej, 1 kwietnia 1974 r.  powierzono jej - jak czytamy w szkolnej kronice - obowiązki kierownika nowo otwartej świetlicy. Za wzorową pracę pedagogiczna w roku 1977 odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi.

Pani Henryka zdając maturę w Liceum Ogólnokształcącym w Bobowej 1954 r.  pewnie nie przypuszczała, że po 25 latach powróci do tej szkoły,  obejmując stanowisko kierownika Szkolnego Internatu i że będzie pełnić tę funkcje do końca swojej pracy zawodowej. 

Za wybitne osiągnięcia w pracy dydaktycznej i wychowawczej otrzymała 1981 r. Nagrodę Kuratora Oświaty i Wychowania w Nowym Sączu, a trzy lata później odznaczona została przez Zarząd Główny Związku Nauczycielstwa Polskiego
w Warszawie Złotą Odznaką za wieloletnią, aktywną działalność w strukturach związkowych.

Droga Pani Wiesiu, bo tak zwracali się do  Pani znajomi i przyjaciele, pozostanie Pani na zawsze w pamięci uczniów, wychowanków, koleżanek i kolegów ze szkół,
w których Pani pracowała. Zostawiła Pani cząstkę swego życia w każdej z nich dzięki sercu włożonemu w swą pracę. Dzisiaj w imieniu czynnych i emerytowanych dyrektorów, nauczycieli,  pracowników administracji i obsługi tych szkół mówię DZIĘKUJĘ.

Spoczywaj w pokoju.