- Odsłony: 915
W widmie widzialnym wodoru (seria Balmera) występują tylko cztery prążki: fioletowy, niebieski, cyjan i czerwony. Mierząc za pomocą spektroskopu kąty występowania prążków, możemy wyznaczyć ich długości fal. Pomiary wykonamy za pomocą komputerowego laboratorium dostępnego na stronie internetowej:
http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl/e_doswiadczenia-pl - doświadczenie 23 - Fizyka atomowa i jądrowa (całe laboratorium do pobrania)
- Odsłony: 1853
Zjawisko paralaksy – pozorna zmiana położenia obserwowanego obiektu, wynikająca ze zmiany położenia miejsca obserwacji. W astronomii ma fundamentalne znaczenie poznawcze – bez niej nie mielibyśmy pojęcia o skali odległości we Wszechświecie. Wskutek ruchu orbitalnego Ziemi położenia gwiazd ulegają cyklicznym zmianom (tym większym, im mniejsza jest odległość gwiazdy). Dzięki znajomości paralaksy potrafimy obliczyć odległość obserwowanej gwiazdy od Ziemi.
- Odsłony: 972
Chcemy sprawdzić, seria rzutów pięcioma kostkami do gry jest zjawiskiem NORMALNYM z punktu widzenia statystyki. Jeśli wykres prawdopodobieństwa wyrzucenia określonej liczby oczek przypomina krzywą Gaussa, to możemy twierdzić, że seria rzutów pięcioma kostkami nie odbiega od normy. W ten sposób można sprawdzać, czy kostki nie zostały sfałszowane - jeżeli wykres będzie się znacznie różnił od rozkładu normalnego, możemy podejrzewać oszustwo. Wynik będzie tym bardziej poprawny, im większa będzie liczba pomiarów.
- Odsłony: 964
Program komputerowy GRAWITACJA, służy do przeprowadzania eksperymentów fizycznych na komputerze. Eksperymenty te dotyczą symulowania ruchu obiektów kosmicznych w polu grawitacyjnym oraz lotów statkami kosmicznymi. Obecna wersja programu umożliwia symulowanie czterech obiektów kosmicznych i rakiety. Dlaczego tylko cztery? Ponieważ w niedługim czasie czeka nas wyprawa kolonizacyjna na Marsa, więc tylko cztery obiekty kosmiczne są dla niej istotne. Wszystkie inne sytuacje kosmiczne i manewry można z powodzeniem przedstawić z tak ubogim zestawem.
- Odsłony: 995
Symulacja komputerowa jest procesem, w którym stan obiektów jest na bieżąco wyliczany i aktualizowany. Aby przedstawić ruch obiektu podczas symulacji, nie opieramy się na zapisanym ciągu zdarzeń animujących obiekt, lecz korzystamy z fizycznego modelu zjawisk i równań ruchu. Skoro znamy matematyczny model oddziaływań pomiędzy takimi pojedynczymi obiektami, możemy też wyliczyć dynamikę galaktyki składającej się z miliarda gwiazd.
plik do pobrania: HARMONICZNY
Strona 4 z 4